
ترتیل سوره اعلی (الأعلی) سوره 87 از قرآن کریم است و دارای 19 آیه می باشد. این سوره مکی است و به دو بخش تقسیم می شود در بخش اول به حضرت محمد(ص) دستوراتی در زمینه تسبیح پروردگار و ادای رسالت را به ایشان می دهد. و در همین بخش از سوره در مورد اوصاف هفتگانه خداوند فرموده هایی وجود دارد. در بخش دوم به مومنان خاشع و کافران شقی اشاره شده است. در همین بخش از سوره در مورد سعادت و شقاوت این دو گروه که چه عواملی باعث آن ها شده است صحبت هایی به میان آمده است. در پایان سوره به اینکه این موارد فقط در قرآن مجید نیست و در کتب آسمانی پیش از قرآن هم موجد است اشاره شده. در ادامه همراه خاتم الوصی باشید.
ترتیل استاد عبدالباسط
ترتیل استاد شهریار پرهیزگار
ترتیل استاد محمد صدیق منشاوی
متن سوره اعلی (الأعلی)
1
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
سَبِّـحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى ﴿١﴾
به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی
نام پروردگار برتر و بلند مرتبه ات را [از هرچه رنگ شرک خفی و جلی دارد] منزّه و پاک بدار. (۱)
2
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ ﴿٢﴾
آنکه آفرید، پس درست و نیکو گردانید. (۲)
3
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ ﴿٣﴾
و آنکه اندازه قرار داد و هدایت کرد، (۳)
4
وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ ﴿٤﴾
و آنکه چراگاه را رویانید، (۴)
5
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ ﴿٥﴾
و آن را خاشاکی سیاه گردانید، (۵)
6
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَىٰ ﴿٦﴾
به زودی قرآن را بر تو می خوانیم، پس هرگز فراموش نخواهی کرد، (۶)
7
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ ﴿٧﴾
جز آنچه را خدا بخواهد، که او آشکار و آنچه را پنهان است، می داند. (۷)
8
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ ﴿٨﴾
و تو را برای آسان ترین راه [که شریعت سمحه و سهله است] آماده می کنیم. (۸)
9
فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَىٰ ﴿٩﴾
پس [مردم را] اندرز ده، اگر اندرز سودمند افتد. (۹)
10
سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَىٰ ﴿١٠﴾
کسی که از خدا می ترسد، به زودی متذکّر می شود. (۱۰)
11
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى ﴿١١﴾
و کسی که از همه بدبخت تر است از آن کناره می گیرد. (۱۱)
12
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ ﴿١٢﴾
همان کسی که در آتش بزرگ تر در می آید. (۱۲)
13
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ ﴿١٣﴾
آن گاه در آنجا نه می میرد و نه به خوشی زندگی می کند. (۱۳)
14
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّىٰ ﴿١٤﴾
بی تردید کسی که خود را [از زشتی های باطن و ظاهر] پاک کرد، رستگار شد. (۱۴)
15
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ ﴿١٥﴾
و نام پروردگارش را یاد کرد، پس نماز خواند. (۱۵)
16
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿١٦﴾
[ولی شما منکران لجوج به سوی راه رستگاری نمی روید] بلکه زندگی دنیا را [بر آن] ترجیح می دهید. (۱۶)
17
وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ ﴿١٧﴾
در حالی که آخرت بهتر و پایدارتر است. (۱۷)
18
إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ ﴿١٨﴾
همانا این [حقایق] در کتاب های آسمانی پیشین هست. (۱۸)
19
صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ ﴿١٩﴾
[در] کتاب های ابراهیم وموسی. (۱۹)

